«Մարսեցի» է հայտնվել.
Այս անձի հարցազրույցը, դժվարությամբ, բայց մևնույն ժամանակ համբերությամբ լսելուց հետո, հասկացա, որ ոչինչ չհասկացա։ Միայն մի բան ակնհայտ և անթաքույց երևաց, որ երբ Վեհափառ Հայրապետների մասին խոսք եղավ, դիվահարվածի ջանասիրությամբ անտրամաբանական և անհասկանալի համեմատություներով և ձևակերպումներով փորձեց իր մտքի «մարգարիտները» շռայլել։
Համոզված եմ, որ այս տեսակը գործ չպետք է ունենա Ազգային Ժողովում (չեմ ուզում կոպիտ երևալ), ուր մեր հայրենիքի ներկան և ապագան է որոշվում։
Հ.Գ Չէի կարող անտարբեր մնալ։
Զարեհ քահանա Աշուրյան
