Ծօ մարդ կարո՞ղն է այսպիսի տրամադրութեամբ բեմ բարձրանալ, ծօ մարդ՛ որ իր հողին քսան հինգ տոկոսն է կորսցուցած... Սերոպ Սահագիան

Ծօ մարդ կարո՞ղն է այսպիսի տրամադրութեամբ բեմ բարձրանալ:

Ծօ մարդ՛ որ իր հողին քսան հինգ տոկոսն է կորսցուցած:

Մարդ՛ որ իր զաւակներին հինգ հազարն ի սպառ գերեզմանած, մինչեւ անթաղ թողած:

Մարդ՛ որ սահմանէն անդին թուրքին ձեռքն իր հազար զաւակն է մոռացած:

Մարդ՛, որ իր երկրին ողջ տնտեսութիւնն է քանդած, քայքայած:

Մարդ, որ իր երկրին սահմաններն թուրքին քմահաճույքին է թողած:

Մարդ՛ որ անմիջականօրէն իր երկրին վաղուան իսկ կայացումն կրակի թողած:

Մարդ՛ որ իր ողջ ընտանիքն հազար երկուութեանց ճիրաններու թողած:

Վերջապէս մարդ՛ որ իր երկրի թշնամիներին անմիջական գործակալն է տխրահռչակուած:

Ալ ինչպէս՞ կարողն է ժպտալ:

Ինչպէս՞ կարողն է ձեռքերն թափահարելով բեմ բարձրանալ:

Ինչպէս ՞ կարողն է որեւէ հոգու անդորրութիւն գտնալ:

Ծո հաւատացէք:

Սա հայ չէ:

Սա մարդ չէ:

Սա կենդանի է:

Սա թուրքի ծուծն է:

Իսկ շուրջիներն թուրքից սնանող լկտի ծծուորներ:

Սերոպ Սահագիան