Ողջ քարոզարշավի ընթացքում 3 տարի կապիտուլյանտի մոտ տուզիկ աշխատած քաղաքական եթիմը խոսեց «համերաշխությունից»: Ու՞մ հետ համերաշխություն՝ Արցախը հանձնած ու 5000 պայծառ տղերքի գլուխը կերած վիժվածքների՞, երկիրը թուրքի «պռախադնոյ դվոռ» դարձրած կապիտուլյանտների՞, թուրքի կոշիկ լիզող ստահակների՞: 3 տարի հետները համերաշխ էիր, ծեծեցին էլ՝ համերաշխ էիր՝ հանուն պադավատի ու պարգևավճարի: Հետները համերաշխ երկիրը կապիտուլացրեցիր:
Լա՞վ էր, գո՞հ ես, կու՞շտ ես: Թե՞ 21-րդ դարում մուրացկանի դեմքով Եվրախորհրդի միջանցքներում ակցիա անելուց ես հաճույք ստացել: Ու երբ կապիտուլյանտի հրահանգով ներկա-նախկին կանես ու քեզ այլընտրանք կհռչակես, հիշիր՝ գեղից մարդ կա. 8-րդ համարիդ մասին են հարցնելու, մեկ էլ Բաղրամյանի վրայի գրասենյակդ գնելու փողերի ծագման մասին: Դեռ այսքանը…
Միհրան Հակոբյան
