Մի ժամանակ հպարտանում էինք Հանրապետության հրապարակով անցնող հայկական անպարտ բանակի կուռ շարքերով, հիմա՝ նույն վայրում կանգնած ոստիկանության պարեկային ծառայությամբ։
Մեզ, պատկերավոր ասած, Բելգիաներում զգալու պատրանքը չի թողնում վերջնականապես ընկալել, որ ինչ-որ «հեռավոր» Սյունիքում կամ Գեղարքունիքում պարեկներից ոչ պակաս «հագած-կապած» մեր հողում կանգնած է թշնամու զորքը՝ որոշ տեղերում հենց ճամփեզրին, ավելի մոտ տարածության վրա, քան Հրապարակի կենտրոնից մինչև շատրվանն է։
Վարդան Ոսկանյան
