Աբբաս Քիառոսթամի
***
Ո՞վ գիտի
կոկոնի ցավի մասին —
ծաղկելիս…
***
Խմիչքի շիշ՝ կոտրված,
գարնանային անձրևով
լեփ-լեցուն…
***
Գոլորշեպատ ապակու վրա
ջրի կաթիլ է ձևավորվում՝
նազանքով:
***
Ատում եմ լեզուն
դառը լեզուն
սուր լեզուն
լեզուն՝ հրահանգող
լեզուն՝ ակնարկող
ինձ հետ
ժեստերի լեզվով
խոսիր:
***
Փողոցային շունը
պոչ էր շարժում
կույր անցորդի համար:
***
Անավարտ է մնում միշտ
զրույցս
ինձ հետ:
***
Ո՞ւր է հիմա,
ի՞նչ է անում
նա, ում մոռացել եմ:
***
Խնձորը
վար ընկավ ծառից
ու ես
գրավչությանդ մասին մտածեցի:
***
Երկու կարմրախայտ
կողք-կողքի ննջած
ափսեի ճերմակ հատակին:
***
Դռան անցքից
և՛ ցուրտն է մտնում
և՛ լուսնի լույսը:
***
Նորածիլ խոտերը
չեն հիշում
ծառերին ծերունի:
***
Չվերադարձան
գետերը, որ դեպի ծով գնացին
զինվորները, որ ճակատ
ընկերները, որ պանդխտության…
***
Շատերը՝ սիրահար
շատերը՝ սիրեկան
սիրող զույգերը՝
սակավ:
***
Գիշերը ժամանակին եկավ
լույսը ժամանակին ձագեց
աքլորը ժամանակին կանչեց
ես անժամանակ
քնեցի:
***
Առաջադրելով թռիչքը
փորձարկեցի անկումը…
***
Ընկերներս
վշտեցնում են շարունակ,
թշնամիներիցս
բան չեմ հիշում:
***
Երբ եկավ՝
եկավ…
Երբ կար՝
կար…
Երբ գնաց՝
կար…
***
Տասնյակ բանալի՝
հեռու օրերից մնացած,
թափելու քաջություն չկա
թեև կողպեքներ չկան:
***
Երբ խորը մտածում եմ.
չեմ ընկալում
ձյան այսքան ճերմակություն պատճառը:
***
Մարդ՝
կախաղանից կախված,
ցայգալույսի
զեփյուռի ներքո…
***
Երեկոյան
ձկնորսների ցանցից տեղ մնացած
փոքրիկ ձուկը՝
ափին:
***
Ինչքան դժվար է
դիտել լիալուսինը —
մենակ:
թարգմ`. Էդիկ Պօղոսեան
Աղբյուրը՝ Իրանական ժամանակակից գրականություն
