««Ոչ մի իշխանություն չի կարող գնալ հողեր հանձնելու ճանապարհով». վերջերս հաճախ ենք լսում այս հայտարարությունը տարբեր շրջանակների կողմից, բայց «մոռանում» են խոսել շարունակության մասին, այն է՝ «եթե ժողովուրդը չուզի»:
Այս հարցում մենաշնորհը թերևս վարչապետինն է, ով հողերի թեմայով մշտապես ասում է, որ չի կարող ժողովրդի կամքին հակառակ նման բան լինել:
Իսկ միթե արցախյան պայքարի վարկաբեկումը, ժողովրդի մեջ այդ պայքարի մարդկանց նկատմամբ թշնամական տրամադրությունների ստեղծումը, ազատամարտի մասին ստի և կեղծիքի քարոզչությունը, երկիրը ԼԳԲՏ-ներով լցնելն ու դրանց իրավունքների գերակայության անհրաժեշտության քարոզը, ի դեմս Ստամբուլյան կոնվենցիայի, արդյոք այն գործիքակազմը չէ, որով այս իշխանությունը ձգտում է ժամ առաջ ունենալ այնպիսի տրամադրություններով հասարակություն, որի համար միևնույն է լինելու հողերը կհանձնեն թե ոչ:
Հ.Գ. Մեր ժողովուրդը արժանի է արդարության, անվտանգության և բարեկեցության, ոչ թե հուսախաբության և խաբկանքի»։
Գևորգ Գևորգյան
