1950թ. Սեպտեմբերի 21. Վաշինգտոն.
ԱՄՆ-ի պաշտպանության նախարար գեներալ Ջորջ Մարշալին՝ հույժ գաղտնի.
«Մինչեւ այն պահը, երբ Ռուսաստանը չտեսնի երկաթյա բռունցք, մենք կմոտենանք եւս մեկ պատերազմի…
Ես համաձայն եմ Եվրոպական պետություններին օժանդակելու ձեր ծրագրին, քանի որ հենց Եվրոպան պետք է դառնա այն ճահիճը, որում կարգելափակվի ռուսական ռազմական մեքենան, ու քանի դեռ այն կընկղմվի, կարմրաստղ ռմբակոծիչները չեն կարող հայտնվել մեր երկնակամարում»:
ԱՄՆ-ը նախագահ՝ Գարի Տրումեն.
1995թ. Չեչնիայի հանրապետություն. Գրոզնի
Ֆեդերատիվ զորքերը մոտեցել էին անօրինական զինված խմբավորումների վերջին հենակետ հանդիսացող նախագահական պալատին, որը պաշտպանում էին Ջահար Դուդաեւի անձնական գվարդիայի գրոհայինները, ուստի սպասվում էր համառ դիմադրություն: Ռուսական հրամանատարությունն որոշում է ընդունում նրանց դեմ օգտագործել ցամաքային զորքերի ամենահզոր հրետանային համակարգը: Աննշան կորուստներով ծովային հետեւակի ու հետախուզական ջոկատների զինվորները, առանց որեւէ լուրջ դիմադրության գրավեցին նախագահական պալատը, որից միայն փլատակներն էր մնացել: Գործի էր դրվել հրետանային «Տյուլպան» հրետանային համակարգը:
2С4 «Տյուլպան»-240 –MM ինքնագնաց ականակիր համակարգն ժամանակակից բանակների ամենածանր հրետանային համակարգն է, սակայն հզոր շարժիչի օգնությամբ հավաքում է ժամում 62կմ արագություն: Մեքենան կշռում է 27 տոննա, կրակում է 130 կիլոգրամանոց ռումբեր, մեկ րոպեում իրականացնում է մեկ հարված: Համարվում է ատոմային հրետանու լավագույն տարբերակներից, ընդունակ է հրետակոծել միջուկային լիցքերով լիցքավորված ռումբերով:
