Եթե մարդ կարողանա հասկանալ զրուցակցի ընդունած դիրքի, ժեստերի ու միմիկաների նշանակությունը, ապա կկարողանա իմանալ նրա իրական մտադրությունները, զգացմունքներն ու մտքերը: Դեռեւս միլիոնավոր տարիներ առաջ արված քարանձավային փորագրություններում հայտնաբերվել են մարմնի շարժումներով իրենց հույզերն արտահայտող մարդկանց պատկերներ: Սա փաստում է, որ ոչ խոսքային հաղորդակցությունը գոյություն է ունեցել խոսքային հաղորդակցությունից դեռ շատ առաջ, իսկ ավելի ուշ ստեղծված խոսքը դարձել է փաստերի ու երեւույթների ավելի ստույգ փոխանցման միջոց:
Մասնագետների կարծիքով` ժեստերի թիվը տատանվում է մեկից տասը միլիոնի սահմաններում: Օրինակ` եթե ձեռքերի ափերը երեւում են, ապա զրուցակիցն անկեղծ է: Անկեղծության նշան է նաեւ այն, որ խեսելիս ձեռքերը սրտին ավելի մոտ են: Ստելիս մարդ ձեռքը տանում է դեպի քիթը, իսկ երբ չի հավատում զրուցակցին` շոյում է ականջի բլթակը: Ակնոցի հետ խաղալն էլ վկայում է, որ նա ժամանակ է ուզում շահել: Իսկ եթե մարդ ծխելիս արտաշնչում է դեպի վեր՝ դիմացինի նկատմամբ դրական տրամադրվածության նշան է եւ հակառակը: Կան ժեստեր էլ, որ երկակի նշանակություն ունեն եւ պետք է հասկանալ ըստ իրադրության, օրինակ` ձեռքերը կրծքին խաչելը մի դեպքում նշանակում է, որ մարդ պաշտպանության կարիք ունի, մեկ այլ դեպքում, երբ հանգիստ զրույց է ընթանում` արտահայտում է ինքնավստահություն:
Ապացուցվել է, որ օրվա ընթացքում մարդը խոսելիս ծախսում է միջինը տասը- տասնմեկ րոպե: Ոչ խոսքային հաղորդակցությունը կազմում է հիսունհինգ տոկոս, ձայնային հաղորդակցությունը` էմոցիոնալ բացականչություններ, կոկորդային հնչյուններ, հուզական ազդանշաններ, ձայնի տեմբր, առոգանություն` երեսունութ տոկոս, իսկ խոսքային հաղորդակցությանը` ընդամենը յոթ տոկոս:Կարծիք կա, որ եթե չենք կարողանում վերծանել մարմնի լեզուն, ապա տասը խոսքից լսում ենք ընդամենը երեքը:
Թեև ժեստերն ու միմիկաները մարդկանց համար ընդհանուր նշանակություն ունեն, բայց մեզնից յուրաքանչյուրի ժեստային համակարգն անհատական է, այն մեր իրական ու բնական պահվածքն է, սովորական, մարդկային անկեղծությունը: Մեր ժեստերն ու միմիկաներրը հենց մենք ենք:
Զանի Հարոյան
