Հրապարակվել է 2014-2015 թթ. Մրցունակության համաշխարհային զեկույցը, որտեղ Հայաստանը 144 երկրների շարքում գրավել է 85-րդ տեղը՝ նախորդ տարվա համեմատ դիրքը զիջելով 6 տեղով: Զեկույցն այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը ներկայացրեց «Ի - Վի Քոնսալթինգ» ընկերության տնօրեն Մանուկ Հերգնյանը:
Համաշխարհային մրցունակության զեկույցն իր վերլուծություններն ամփոփում և համեմատվող երկրներին դասակարգում է Համաշխարհային մրցունակության ցուցչի (ՀԱՄ ցուցիչ) միջոցով: Այն մշակվել է Համաշխարհային տնտեսական ֆորումի (ՀՏՖ) կողմից:
«Տնտեսություն և արժեքներ» հետազոտական կենտրոնը, որը հանդիսանում է «Ի - Վի Քոնսալթինգ»-ի հետազոտական թևը` որպես ՀՏՖ Համաշխարհային մրցունակության ցանցի գործընկեր Հայաստանում, ներկայացնում է «Համաշխարհային մրցունակության զեկույց 2014/15»-ի հիմնական արդյունքները:
Զեկույցի արդյունքներով Շվեյցարիան շարունակում է պահպանել առաջատարի դիրքը:
Մ. Հերգնյանի տեղեկացմամբ՝ վերջին տարիներին Մրցունակության համաշխարհային զեկույցի երկրների առաջին տասնյակը գրեթե չի փոփոխվել:
ԱՊՀ տարածաշրջանի (ներառյալ Վրաստանը) երկրների խմբում զգալի առաջընթաց են արձանագրել Ղրղըզստանը (13 կետով), Ռուսաստանը (11 կետով) և Ուկրաինան (8 կետով):
Հայաստանը, ըստ այս զեկույցի, առաջընթաց է գրանցել ենթակառուցվածքների, բարձրագույն կրթության և տեխնոլոգիական պատրաստվածության հենասյուները: Սակայն վատթարացել են մնացած հենասյուների ցուցանիշները: Մասնավորապես, ավելի քան 20 կետով վատթարացել են աշխատուժի շուկայի արդյունավետության և ֆինանսական շուկայի զարգացվածության հենասյուների ցուցանիշները:
Ըստ առանձին ցուցանիշների՝ զգալի բարելավվել են տեղական մրցակցության ուժգնության, նոր բիզնես սկսելու համար անհրաժեշտ օրերի քանակի, բջջային կապի հասանելիության, ինտերնետից օգտվողների թվի և դպրոցներում ինտերնետի հասանելիության ցուցանիշները: Վատթարացել են գնաճի (2013թ․տվյալներն են), ֆինանսական միջոցների հասանելիության, օտարերկրյա ուղղակի ներդրումների միջոցով տեխնոլոգիաների փոխանցման, քլաստերային զարգացման, և իրավական դաշտի ցուցանիշները:
Մ. Հերգնյանը ներկայացրեց Հայաստանի մրցունակության առավելություններն ու թերությունները:
Ինչպես տեսնում ենք մրցակցային թերությունները այնպիսի կարևոր ոլորտներում են, ինչպիսիք են արտահանումը և երկրում տաղանդների պահպանումը:
Զեկույցում խոսվում է նաև ներդրողների իրավական պաշտպանվածության մակարդակի մասին: Այնուամենայնիվ փաստ է, որ դրան զուգահեռ օտաերկրյա ներդրումները Հայաստանում զգալի պակասել են: Analitik.am-ի հարցին՝ ինչ հեռանկարներ կան ՀՀ-ում կատարվելիք ներդրումների մասով, Մ. Հերգնյանը պատասխանեց. «Ներդրումները շատ կարևոր են ոչ միայն կապիտալի ներհոսքի տեսանկյունից, քանի որ մեր ներքին խնայողությունները ցածր մակարդակում են և բավարար չեն ներդրումները ֆինանսավորելու համար, այլև՝ տեխնոլոգիաների փոխանցման տեսանկյունից: Ի վերջո, օտարերկրյա ներդրողները շատ դեպքերում իրենց հետ արդեն ապահովված շուկաներ են բերում: Այդ առումով արտահանման շուկաների հնարավորություն է տրվում: Կարծում եմ՝ հիմա շատ հետաքրքիր հնարավորություն է բացվում՝ դիրքավորվելու որպես կարևորագույն հարթակ Մաքսային Միության ներկրներում արտահանման տեսանկյունից, դրսի ընկերությունների համար: Եվ այդ դիրքավորման հնարավորությունը մենք պետք է շատ լավ օգագործենք: Դա օտարերկրյա ներդրումների համար շատ կարևոր հնարավորություն է»:
Ուշագրավ է, որ չնայած ՀԱՄ ցուցանիշի նվազմանը, Հայաստանը միջանկյալ փուլից անցում է կատարել դեպի արդյունավետության վրա հիմնված փուլ, շնորհիվ մեկ շնչին ընկնող ՀՆԱ-ի աճին (2,991 ԱՄՆ դոլարից 3,208 ԱՄՆ դոլար 2012-2013 թթ․): Սա նշանակում է, որ զարգացման այս փուլում փոխվում են Հայաստանի առջև եղած մարտահրավերները և դրանց հաղթահարման ուղիները: Զարգացման արդյունավետության փուլում գտնվող երկրների հիմնական մարտահրավերը արտադրողականության աճն է:
