Շաբաթ երեկոյան Երևանի կենտրոնը կրկին մարդաշատ էր, քանի որ հավաքվել էին ջազի սիրահարները: Հայաստանի ՄԱԿ-ի գրասենյակի նախաձեռնությամբ անցկացվեց ջազ փառատոն, որի առաջնային նպատակը Հայաստանում սիրիահայերի ինտեգրացիոն խնեդիրների լուծմանը նպաստելն ու նրանց տաղանդը ներկայացնելն էր: www.analitik.am-ը զրուցեց փառատոնի կազմակերպիչների` ՄԱԿ-ի փախստականների գործակալության արտաքին կապերի համակարգող Անահիտ Հայրապետյանի և Վրույր Բելիմջյանի հետ:
-Ի՞նչ նպատակ ունի փառատոնը և ինչո՞ւ հենց ջազ:
-Ջազ փառատոնը նվիրված է սիրիահայերին և ՄԱԿ-ի օրվան, որը նոյեմբերի 24-ին էր: Մեկ շաբաթվա ընթացքում տարատեսակ միջոցառումներ արեցինք և ջազ փառատոնով եզրափակեցինք շաբաթը: Փառատոնի հիմքում ընկած է «Մեկ փախստական ընտանիք» գաղափարը: Այս և նմանատիպ փառատոնների միջոցով մենք խթանում ենք այստեղ սիրիահայերի ինտեգրումը: ՄԱԿ-ի օրը միջազգային օր է, և մեր գործունեությունը միջազգային է. երաժշտությունն էլ թող լինի միջազգային և հենց ջազ:
-Հայաստանում սիրիահայերը ինտեգրման ի՞նչ խնդիրներ ունեն:
-Սկզբանական շրջանում այստեղ անգամ մարդկանց հետ շփման խնդիր ունեին, բայց ժամանակի ընթացքում անմանատիպ խնդիրները պակասում են: Հիմա սիրիահայերը ավելի հեշտ են տեղացի ընկերներ գտնում, նաև աշխատանք գտնելն է հեշտացել: Սիրիահայերը տեղացիների հետ նաև սկսեցին դպրոց և համալսարան հաճախել:
-Բացի շփման մեկ միջավայրի ստեղծումը, որքանով տեղյակ ենք, սոցիալական հարցերին ևս ուշադրություն եք դարձնում:
-Այո, մեր տեղացի հանրությանը ցույց ենք տալիս, որ կան այսպիսի տաղանդավոր մարդիք Սիրիայից, Եգիպտոսից և այլ տեղերից: Նրանք բոլորն են այստեղ տեղափոխվելուց հետո որոշակի խնդիրների առաջ կանգնել են, և մենք նրանց օգնության ձեռք ենք մեկնել թե՛ մշակութային գործունեության, թե՛ սոցիալական առումով: Օգնել ենք արվեստի միջոցով լուծել աշխատատեղերի և ֆինանսական խնդիրներ: Անգամ տան վարձի և մանկական խնամքի միջոցների խնդիրներն ենք լուծել:
-Ովքե՞ր էին ընդգրկված փառատոնի երաժշտական ծրագրում:
- Ջազ փառատոնին մասնակցում էր Ռենա Դեն, ով Սիրիայում ջազ երաժշտության մեջ ունի իր ուրույն տեղը: Ռենա Դեն արդեն 2-3 տարի Հայաստանում է և նա խիզախություն ուներ նույն գործը սկսել նաև այստեղ: Ռենան կարողացավ հավաքել իր լսարանը, և ստեղծվեց նոր խումբ՝ «Շիվերը»: Խմբի կազմում կիթառահարը տեղացի հայ է: Փառատոնը լի էր անհատական կատարումներով, նաև դուդուկով համեմված մի արաբական երգ էլ կար, որը ներկայցնում էր Սիրիայի պատմությունը, թե ինչպե՞ս սկսվես պատերազմը: Աֆրիկայից ունենք մասնակից, որը նունյպես փախստական է և հիմա այստեղ է ապրում: Հայաստանից կար Սոֆի Դևոյանի պարի խումբը:
-Ովքե՞ր են աջակցել այս փառատոնի և նախորդող ծրագրերի իրականացմանը:
-Մեր ձեռնարկածն իրականություն դարձնելու գործում մեզ աջակցեցին Սփյուռքի նախարարությունը, «ԷՔԼՈՖ»-ը , ԿԱԶԱ հիմնադրամը և բազմաքանակ մեր կամավորները, ովքեր անշահախնդիր մեր կողքին են:
Ջազ փառատոնի ընթացքն ավելի գեղեցկացրեց ամուսնական զույգը, որը պատահաբար մասնակից դարձավ միջոցառմանը:
Արմինե Բրսոյան
Լուսանկարները՝ Մանե Հարությունյանի
