Ապրիլի 12-ին ԵՊԲՀ-ում «Երիտասարդ բժիշկների հայկական ասոցիացիայի» նախաձեռնությամբ տեղի ունեցավ «Սոցիալական առողջություն» թեմայով համաժողովը: Համաժողովի մասին զրուցեցինք «Սոցիալական առողջություն» թեմայով համաժողովի կազմակերպիչ, «Երիտասարդ բժիշկների հայկական ասոցիացիայի» ուսանողական թիմի ղեկավար Կարեն հարությունյանի հետ:
-Ի՞նչ չափանիշներով են ընտրվել համաժողովում ընդգրկված զեկույցները:
-Մենք համապատասխան համաժողովի բնութագիրն ուղարկել ենք բոլոր գիտական պարբերականներ ՝ ինչ է իրենից ներկայացնում սոցիալական առողջություն, ներկայացրել ենք՝ որոնք են համաժողովին մասնակցելու պահանջները և այլն: Մասնակիցներն ուղարկել են իերնց հետազոտական աշխատանքներն ու կենսագրականները, գիտական խորհուրդը վերլուծելով՝ ընտրել է այն զեկույցները, որոնք որ ավելի շատ են առնչվում Հայաստանին և ունեն սոցիալական, քարոզչական բնույթ:
-Ինչու՞ հենց «Սոցիալական առողջություն» , այս թեմայի ընտրութունն ինչո՞վ է պայմանավորված:
-Մեր դիտարկումները ցույց տվեցին, որ այս թեմայով գիտաժողով Հայաստանում դեռ չի իրականացվել: Այս համաժողովը յուրօրինակ էր նրանով, որ մենք փորձել էինք վեր հանել առողջապահական ոլորտի սոցիալ-քաղաքական ուղղվածությունը, քանի որ ուղղվածությունը ոչ միայն սոցիալական է, այլև՝ քաղաքական: Մենք փորձեցինք այս ոլորտում առկա խնդիրնեը ներկայացնել, դրանց լուծումներ տալ, առաջարկել համագործակցություն շահագրգիռ կողմերի հետ, ովքեր ցանկություն ունեն խնդրին ամբողջական լուծում տալու:
-Ինչու՞ եք ընտրել «Ալկոհոլի չարաշահումը և ալկոհոլիզմը որպես բժշկասոցիալական հիմնախնդիր» թեման:
-Ամբողջ աշխարհում տարեկան ալկոհոլի ուղղակի և անուղղակի ներգործությամբ մահանում է 2,5 միլիոն մարդ, որից 320.000-ը 15-20 տարեկան երիտասարդներ են: Խնդիրը Հայաստանին առնչվում է այնքանով, որ այսօր մեր երկրում գրանցված 4605 ալկոհոլիզմով տառապող հիվանդներ կան: Այս ցուցանիշը 2008-2013 թթ.-ին աճել է: Զեկույցումս փորձել եմ ներկայացնել ալկոհոլի վնասակարության վերաբերյալ տվյալները:
-Հայաստնը ալկոհոլային երկիր համարվու՞մ է:
-Ըստ վիճակագրական տվյալների, որը ԱՀԿ-ի կողմից է կատարվել, Հայաստանը համարվում է ոչ ալկոհոլային երկիր, քանի որ ալկոհոլի օգտագործման ծավալները, միջին հաշվարկով, ավելի ցածր են, քան այլ երկրներում: Սակայն քանի որ Հայաստանում չեն իրականացվում հակաալկոհոլային քարոզչություններ, հնարավոր է, որ ալկոհոլի օգտագործման ծավալները մեծանան:
-Ինչպե՞ս կարելի է արգելել կամ սահմանափակել ալկոհոլի օգտագործումը Հայաստնում:
-Առաջին հերթին պետք է հասարակության շրջանում տարածել ալկոհոլի վնասակարության մասին ինֆորմացիա, պետական ատյանների կողմից պետք է սահմանափակվեն ալկոհոլային տարբեր տիպի գովազդները, ճամփեզրերին գովազդային վահանակների տեղադրումը և պետք է անցկացվեն մոնիթորինգներ, ինչպիսիք եվրոպական, հյուսիսատլանտյան երկրներում են իրականացվում: Այդպիսի մոնիթորինգների միջոցով կարելի է պարզել պետական ապարատի՝ այդ ուղղությամբ կատարած գործողությունների, աշխատանքների որակը:
