Վերջին շրջանում հաճախ ենք հանդիպում բողոքների՝ կապված Հայաստանում գիտության թերֆինանսավորման հետ: Այս պատճառով էլ մեր երկրում, կարելի է փաստել, որ այսօր գիտությունը կործանարար տեմպերով հետաճ է ապրում: Թե ինչպե՞ս են կարողանում այս պայմաններում ապրել և աշխատել Հայաստանի գիտնականները, փորձեցինք պարզել Փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Վիլ Պողոսյանից, ով նույնպես մտահոգված է այս հարցով:
-Ձեր գնահատմամբ ինչպիսի՞ վիճակում են այժմ գտնվում մեր երկրում բնակվող և աշխատող գիտնականները:
-Գիտնականները արհամարհված են, ուզում եմ, որ մեր իշխանությունները հասկանան խնդրի կարևորությունն ու լավ նայեն մեր մտավորականներին, խրախուսեն երիտասարդ գիտնականներին՝ ֆինանսավորելով նրանց գործունեությունը:
-Գիտության ֆինանսավորումը ցածր է, իսկ ինչպե՞ս են կարողանում գիտնականները վաստակել իրենց ապրուստի միջոցը:
- Հայաստանում գիտնականների մեծ մասն ապրում է ծայրահեղ աղքատության մեջ, պետությունը պետք է աջակցի նրանց: Ապրուստի միջոց վաստակելու համար ակադեմիական գիտնականը ստիպված է լինում աշխատել մի քանի տեղերում:
-Ի՞սկ ակադեմիական գիտնականի մի քանի տեղերում աշխատելը ինչպե՞ս է անդրադառնում նրա գիտական աշխատանքի արդյունավետությանը:
- Ակադեմիական գիտնականը պետք է միայն աշխատի ակադեմիայում, նա չպետք է դասավանդի, աշխատի բուհում՝ հաց վաստակելու համար: Եթե նա զբաղվում է այլ աշխատանքով, կորչում է գիտական աշխատանքի արդյունավետությունը:
-Ի՞նչ եք մտածում բուհերի վարձավճարների բարձրացման վերաբերյալ, Ձեր կարծիքով ճիշտ քայլ է սա, թե՞ հակառակը:
-Բարձրացնելով բուհերի ուսման վարձերը, ուսանողները ճնշվում են, իսկ քանի դեռ կրթությունը կառուցված է փողի վրա, կրթությունը չի զարգանա, հակառակը՝ ընկնում է կրթության որակը, մակարդակը:
Analitik.am
