Վերջին օրերին սոցիալական ցանցերում, սրճարաններում, գրեթե ամենուրեք տարածում էին, թե հրապարակվելու է Երևանի քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանի վերաբերյալ «ցնցող» , «սենսացիոն հետաքննական» տեսանյութը, որը պատրաստել է ներկայումս վարչապետի խորհրդական Արեն Մկրտչյանը, ով տեսանյութի պատրաստման վրա ծախսել է, իր նշելով, մոտ 2 տարի:
Գովելի է, իհարկե, երբ կատարվում է հետաքննական աշխատանք լրագրողների կողմից, սակայն անհասկանալի է, երբ այն, ինչ գիտեն բոլորը, ինչը տեղադրված է բաց աղբյուրներում, հասանելի է անխտիր բոլորին, ուղղակի հավաքվում է մի տեսանյութում, մոնտաժվում, համեմվում երաժշտությամբ և տագնապի նոտաներ պարունակող հաղորդավարուհու ձայնով և ներկայացվում որպես հետաքննություն:
Փորձենք հասկանալ, թե ինչ կար ի վերջո այդ «ցնցող հետաքննական» ֆիլմում:
Ամբողջ ֆիլմում միակ «բացահայտումն» այն էր, որ Տարոն Մարգարյանի տունը վերևից տեսնելու հնարավորություն տրվեց՝ մինչև այս որևէ լրագրողի մտքով չէր անցել, որ կարելի է «ցնցող բացահայտումներ» անել ընդամենը դրոնով նկարահանում իրականացնելու շնորհիվ: Այսինքն՝ ուղղակի ցույց է տրվում, թե ինչ տեսք ունեն վերևից տարբեր մարդկանց տները և վերջ: Ի դեպ, նշենք, որ «ցնցող» ֆիլմում դղյակ որակավորումը ստացած Տարոն Մարգարյանի առանձնատնից շատ ավելի գեղեցիկ, մեծ, շքեղ, տարբեր կցակառույցներով, բաց և փակ լողավազաններով, անտառներով հագեցած բազմաթիվ «դղյակներ» կան Հայաստանում: Ֆիլմի հեղինակներին հորդորում ենք դրանք ևս նկարել դրոնով, հետո ուղղակի որակյալ երաժշտության ուղեկցությամբ հրապարակել՝ որպես «բացահայտում», «հետաքննություն»: Ի վերջո, դժվար չէ ճշտել, թե ում է պատկանում այս կամ այն «դղյակը», առավել ևս, որ պաշտոնատար անձանց դեպքում դա բաց տեղեկություն է, ուստի կարելի է ընդամենը գրել , թե ում է պատկանում «դղյակը» և վերջ: Ավելի արագ կստացվի և կտևի ոչ թե 2 տարի, այլ, օրինակ, մի քանի օր:
Ինչևէ, բացի Տարոն Մարգարյանի առանձնատունը վերևից տեսնելուց էլ ինչ բացահայտեցին մարդիկ, ովքեր օրեր շարունակ անհամբեր սպասում էին վարչապետի օգնականի այդ «ցնցող» ֆիլմին: Ուշադրություն, պարզվեց, որ Տարոն Մարգարյանն իր անունով գույք ունի: Այո, սա կլիներ բացահայտում, եթե գաղտնի լիներ, սակայն նորից յուրաքանչյուր մարդ կարող է տեսնել այս բաց տեղեկությունը: Ոչ միայն Տարոն Մարգարյանի, այլ բոլոր պաշտոնատար անձանց կողմից ներկայացվում է հայտարարագիր, որում նշվածէ, թե ով ինչ ունի: Ուստի չի կարող «բացահայտում» լինել մի բան, ինչ գիտեն բոլորը, նույնիսկ տաքսու վարորդները:
Ստեղծվեց նաև տպավորություն, որ այս ֆիլմի հեղինակները սերտ շփումների մեջ են նախընտրական շրջանում Տարոն Մարգարյանի դեմ պատվերով տեսանյութեր և նյութեր պատրաստող խմբերի հետ, քանի որ իրենց նշած այս բոլոր «ցնցող» թեմաներն ամեն անգամ ընտրություններից առաջ ակտիվացվում են որոշակի շրջանակների կողմից: Բնական է՝ շեշտադրումը և իմաստն այն է, որ մարդկանց մոտ առաջանա նախանձի զգացում և նրանք սկսեն ատել Տարոն Մարգարյանին, սակայն, իրեն հետաքննող լրագրող համարող կամ առհասարակ բարոյական նորմեր ունեցող մարդը դժվար թե շահարկի նման էժանագին թեմաներ: Ինչևէ, նույնիսկ ատելության ֆոնն այնքան չստեղծվեց, որ այսօր քաղաքապետարանի դիմաց հավաքվեին իրենց սպասումներն արդարացնող քանակի մարդիկ: Իրականում, գովելի է և նորմալ, որ Երևանի բնակիչները չեն կարող ենթարկվել նման մանիպուլյացիաների և պահանջել քաղաքապետի հրաժարական զուտ այն բանի համար, որ նա ապրում է մեծ տան մեջ և աղքատ չէ:
Ինչ վերաբերում է այն վերամբարձ կարծիքներին, թե իբր այդ ֆիլմը Նավալնիի ծրագրի, այսպես ասած, հայկական տարբերակն է, ապա այստեղ ուղղակի կարելի է լռել և խորհուրդ տալ ֆիլմի ստեղծագործական խմբին, այսպես ասած, հաց ու հայկական պանիր ուտել դեռ բավականին երկար ժամանակ: Այս ֆիլմում չկար գեթ մի տվյալ, որի մասին բոլորը չիմանային, իսկ եղածն էլ ներկայացվում էր այնքան ոչ համոզիչ, որ ավելի լավ կլիներ միայն դրոնի նկարահանած կադրերը ցուցադրեին՝ երաժշտության ուղեկցությամբ, գոնե հաճելի կլիներ: Ի դեպ, երաժշտական ճաշակը լավն է, ուստի հետագայի համար կարող են իրենց ուժերը փորձել երաժշտական նախագծերում:
Ի վերջո, ամփոփելով դրոնի մասին այս ֆիլմը, նշենք մի շատ մտահոգիչ փաստ՝ երեխայի կադրն օգտագործելն ուղղակի անմարդկային և անբարոյական էր: Սա էթիկայի նորմերի և ներքին կանոնների կոպիտ խախտում էր:
Հ.Գ. Ի դեպ, դրոնով նկարահանում իրականացնելու գովազդը կարելի էր այլ կերպ էլ անել, իսկ նորաստեղծ «Ֆակտ» խումբն էլ լավ կլինի, որ հետայսու փաստերն ու ենթադրությունները տարբերակի, քանզի ենթադրությունը փաստի տեղ անցկացնելու բուռն ցանկությունը հղի է բազմաթիվ իրավական և ոչ հաճելի հետևանքներով:
«Անալիտիկ»
