«ԱՍ արդարադատություն» մրցանակաբաշխության շրջանակներում www.analitik.am-ը ներկայացնելու է նոմինանտների կենսագրությունը, ինչպես նաև հարցազրույց վերջններիս հետ, որի նպատակն է հասարակության անդամներին հնարավորինս շատ տեղեկություն տրամադրել արդարադատության ոլորտի գործիչների վերաբերյալ: Ստորև ներկայացնում ենք ՀՀ Վարչական դատարանի դատավոր Էդվարդ Նահապետյանի կենսագրությունը, ինչպես նաև հարցազրույցը վերջինիս հետ.
Կենսագրություն
Ծնվել է՝ 1959թ. Լենինական/Գյումրի/ քաղաքում։
1981 թվականից մինչև 1986 թվականը սովորել է ԵՊՀ իրավաբանական ֆակուլտետի ցերեկային բաժնում։
1986 թվականից աշխատել է Ամասիայի Շրջանի Ագրոարդյունաբերական Միավորումում որպես ավագ իրավախորհրդատու:
1989-1991 թվականներին փոխարինել է Ամասիայի շրջանի ժող. դատարանի դատավորին:
1991-1996 թվականները նշանակվել է Ամասիայի դատարանի դատավոր:
1996-1999 թթ. աշխատել է Գյուրու Մոսկովյան շրջանի դատարանի դատավոր:
1999-2001 թվականները աշխատել է Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանում դատավոր:
2001-2008 թվականները աշխատել է ՀՀ Տնտեսական դատարանի դատավոր:
2008 թվականից մինչև օրս աշխատում է ՀՀ Վարչական դատարանում դատավոր:
-Կայացրած դատական ակտերի հանդեպ քաղաքացիներն անվստահություն հաճախ են հայտնում` բողոքը տանելով վերադաս դատարան:
-Կարելի է ասել ոչ հաճախ և կախված վճռի ելքից, քաղաքացիներն օգտվելով օրենքով իրենց տրված բողոքարկման իրավունքից կարող են բողոքարկել վերադաս դատարան, անկախ նրանից, թե նրանք վստահում են դատական ակտին, թե ցուցաբերում են կամայականություն: Դատական ակտի նկատմամբ անվստահությունը կախված է դատական ակտի վերանայման արդյունքից:
-Դատավորն արդարադատություն իրականացնելիս, լինելով ազատ և անկախ մարմին, ամբողջությամբ կարո՞ղ է զերծ մնալ կողմնակի ազդեցություններից և միջամտություններից:
-Եթե դատավորի սուբյեկտիվ դիրքորոշումը չլինի, ապա գործի օբյեկտիվ դիրքորոշման արդյունքում դատավորը կարող է զերծ մնալ կողմնակի ազդեցություններից և միջամտություններից, քանի որ ՀՀ օրենսդրությունը լիարժեք տալիս է այդ հնարավորությունը և դատավորը կաշկանդված չէ և ազատ է որևէ պատասխանատվությունից:
-Ինչպե՞ս եք վերաբերվում երդվյալ ատենակալների ինստիտուտի գաղափարին, արդյոք այդկերպ արդարադատությունն ավելի անաչառ և օբյեկտիվ չի լինի, հնարավո՞ր է, որ ՀՀ-ում էլներդրվի երդվյալ ատենակալների ինստիտուտը:
-Երդվյալ ատենակալների ինստիտուտի ներդրման գաղափարին վերաբերվում եմ բացասաբար, հնարավոր է, որ այն ներդրվի Հայաստանի Հանրապետությունում, սակայն չեմ կարծում, որ կարդարացնի իրեն:
-Ինչպե՞ս եք գնահատում հասարակություն-արդարադատություն փոխհարաբերությունները, արդյոք քաղաքացիները վստահում են դատարանին և բավականաչափ տեղեկացված են օրենքներից, թե՞ ոչ, եթե ոչ, ապա ի՞նչ անել հասարակության իրավագիտակցությունը բարձրացնելու համար:
-Հասարակությունն ճնշող մեծամասնությունը անտեղյակ է դատարանների գործունեությունից, որի պատճառով հասարակություն-արդարադատություն փոխհարաբերությունները ՀՀ-ում գտնվում են ոչ բավարար մակարդակի վրա, իսկ քաղաքացիների վստահությունը պայմանական է` կախված վերջնական դատական ակտից:
Քվեարկելու համար այցելեք www. p-as.am
