Ապրիլի կեսերին լրատվամիջոցներից մեկին տված հարցազրույցի ժամանակ Ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների ձեռնարկությունների միության գործադիր տնօրեն Կարեն Վարդանյանը հայտարարել էր, որ ՊՆ փոխնախարար Ալիկ Միրզաբեկյանը, ռազմաարդյունաբերական, ռադիոէլեկտրոնային պայքարի վարչության պետերը պետք է հեռանան իրենց զբաղեցրած պաշտոններից, քանի որ այդ մարդիկ ռազմաարդյունաբերության ոլորտում, բառի բուն իմաստով, զբաղվում են սաբոտաժով:
Հիշեցնենք, որ օրեր առաջ ՀՀ նախագահի որոշմամբ մի քանի գեներալների հետ պաշտոնից հեռացվեց նաև ՊՆ միլիոնատեր փոխնախարար Ալիկ Միրզաբեկյանը:
Ի՞նչն էր հիմք տվել Կարեն Վարդանյանին նման հայտարարություն անել և ի՞նչ հեռանկարներ կան ռազմաարդյունաբերական և ՏՏ ոլորտների համագործակցության հարցում: Այս հարցերի շուրջ Analitik.am-ի թղթակիցը զրուցել է Ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների ձեռնարկությունների միության գործադիր տնօրեն Կարեն Վարդանյանի հետ:
-Պարոն Վարդանյան, ի՞նչն է Ձեզ հիմք տվել ՊՆ մի շարք բարձրաստիճան պաշտոնյաների մեղադրել սաբոտաժով զբաղվելու մեջ:
-Ես չեմ կարող այդ հիմքերը հայտնել, քանի որ հարցը վերաբերում է բանակին: Բայց ասեմ, որ ես դիմել էի համապատասխան մարմիններին, որպեսզի վերջիններս հետաքննություն անցկացնեն:
-Կարելի՞ է ենթադրել, որ հետաքննության արդյունքում ինչ-որ չարաշահումներ են ի հայտ եկել, ինչի համար էլ հեռացրեցին Միրզաբեկյանին:
-Հնարավոր է, չեմ կարող ասել, տեղյակ չեմ: Միայն կարող եմ ենթադրել, որ հիմքեր եղել են նրան հեռացնելու համար:
-Ի՞նչ եք կարծում, ինչո՞ւ հենց հիմա: Չէ՞ որ Միրզաբեկյանի անունը վաղուց է շրջանառվում աղմկահարույց գործերի շրջանակներում և վաղուց խոսակցություններ կան նրա միլիոնների մասին:
-Բանն այն է, որ պատերազմը ցույց է տալիս բոլոր բացերը: Եթե խաղաղ ժամանակ հնարավոր է ինչ-որ բաներ կոծկել, պաատերազմի ժամանակ ամեն ինչ շատ ավելի բարդ է: Դրա համար էլ հավանաբար հիմա տեղի ունեցավ այս պաշտոնանկությունը:
-Իսկ ի՞նչ եք կարծում այս պաշտոնանկությունը փոփոխությունները, օգուտ կբերե՞ն ռազմաարդյունաբերության ոլորտին:
-Նախ ասեմ, որ ողջունում եմ ՀՀ նախագահի վերջին գործողությունները: Կարծում եմ կատարվող փոփոխությունները օգուտ կբերեն բանակին: Իմ կարծիքով՝ ՊՆ-ում էլի մարդիկ կլինեն, որոնց թերացումները և ղեկավարման սկզբունքները բերեցին այն բացասականին, որն ունենք: Այդ մարդիկ չպետք է սպասեն իրենց հերթին, պետք է հենց իրենք հեռանան:
-Պարոն Վարդանյան, մենք անընդհատ խոսում ենք այն մասին, որ ՏՏ ոլորտը Հայաստանում ամենամեծ ներուժն ունեցող ոլորտն է: Ըստ Ձեզ, ի՞նչ է անհրաժեշտ, որ մենք կարողանանք օգտագործել այդ պոտենցիալը ռազմաարդյունաբերական ոլորտը ոտքի հանելու համար:
-Նախաձեռնությունը պետք է լինի բանակից, քանի որ ՏՏ ոլորտը քաղաքակացիական ոլորտ է: Պետք է բանակը ցանկություն ունենա ժամանակակից զենքեր ունենալու համար: Մենք հիմա ակտիվացել, խոսում ենք, քանի որ մյուս կողմից իմպուլս չկա, ինչը մեզ համար զարմանալի է և տարօրինակ, մյուս կողմից՝ միայն ասում են, որ տեխնոլոգիաների կիրառումը թանկ է և այլն: Ակնհայտ է, որ այդ մարդիկ չեն հասկանում խնդիրը, ռազմաարդյունաբերությանն ու ՏՏ ոլորտին վերաբերվում են ինչպես տուշոնկա գնելուն: Նրանք չեն հասկանում, որ ռազմաարդունաբերությունը ոլորտ է, որը պահում է բանակը: Տեսեք՝ Իսրայելի կամ Շվեյցարիայի օրինակները: Երբ զարգացնում ես ռազմաարդուաբերությունդ, այն մուտքեր է ապահովում, և այդ մուտքերը ևս օգտագործում ես բանակի համար: Բայց ռազմաարդյունաբերական ոլորտը կայացնելու համար, պետք է ուզենաս անել դա և օգնել դրա կայացմանը: Պետք է բանակը հնարավորություններ փնտրի նույն ՏՏ ոլորտի մասնագետների հետ աշխատելու համար, բայց նույն բանակի համար ծախսեր անողները հայտնի են որպես փողն ուշացնող, պայմանավորվածությունները խախտող կողմ, իսկ իրենց վարքն արդարացնելու համար էլ ասում են, թե տեխնոլոգիաների կիրառումը թանկ է: Ասում են թանկ է, բայց չեն նշում, թե ինչի հետ համեմատած: Այս անգրագիտությանը պետք է վերջ դրվի:
-Իսկ Հայաստանը կարո՞ղ է, օրինակ, նույն որակի անօդաչուներ արտադրել, ինչ Իսրայելը:
-Պետք է փորձել հասկանալու համար: Տեսեք՝ մեր ՏՏ ոլորտը միայն անում է ծրագրային մասը, այդ մասով մենք ամեն ինչ կարող ենք: Բայց դա բավարար չէ... Պետք է մտածել այն պայթուցիկ սարքերի մասին, որոնք կրում են անօդաչունները և այլն: Այս հարցում համագործակցություն է անհրաժեշտ մի շարք ձեռնարկությունների միջև:
-Լավ, մենք հասկանում ենք, որ այս ամեն ինչը մենք չունենք կոնկրետ մարդկանց պատճառով: Հայաստանում թերացող չինովնիկներին պատժում են պաշտոնից հեռացնելով, ինչպես եղավ նույն Միրզաբեկյանի դեպքում, ով պատասխանատու էր ռազմաարդյունաբերական ոլորտի համար: Դա բավարա՞ր է, թե՞ պետք է հասնենք նրան, որ այդ մարդիկ իրական պատիժ կրեն:
-Հասարակությունը պետք է հետևողական լինի: Մարդիկ պետք է հասկանան, որ հարկեր են վճարում ու իրավունք ունեն ինչ-որ պահանջներ ներկայացնել: Եթե այդ պահանջատիրությունը լիներ, ամեն ինչ այսպես չէր լինի: Հասարակությունը պետք է ակտիվ լինի և պահանջատեր:
