Ի՞նչ կարող է փոխել կամ արդյո՞ք ինչ-որ բան փոխեց հունվարի 18-ի հանրահավաքը ուղղված պարտադիր կուտակային կենսաթոշակային համակագի դեմ. այս հարցն www.analitik.am–ը ուղղեց մի քանի քաղաքական գործիչների: Պատասխաններն այսպիսին էին.
Արտակ Դավթյան, ՀՀԿ
«Ես միայն կասեմ, որ տևական ժամանակ է ինչ Հայաստանում չէի և, ձեռնպահ կմնամ կարծիք ասելուց, քանի որ չեմ ուզում խոսել մի բանի մասին, ինչի կատարման ընթացքում ես այստեղ չէի»:
Էլինար Վարդանյան,ԲՀԿ
«Բնականաբար ամսի 18-ի հանրահավաքը վկայեց ևս մեկ անգամ, որ կարևորագույն խնդիր է կուտակային կենսաթոշակային համակարգի դեմ բողոքը, և մեկ անգամ ևս հանրահավաքը ապացուցեց, որ կարևրագույն խնդիրների շուրջ անրհրաժեշտ է երկրի քաղաքական ուժերի կոնսոլիդացիա: Կոնկրետ այս դեպքի համար չեմ կարող կանխավ գնահատական տալ և ասել՝ կփոխեն հանրահավաքները ինչ-որ բան, թե ոչ: Պետք է սպասել Սահմադրական դատարանի որոշմանը, բայց այդուհանդերձ հանրահավաքները բնականաբար ունեն կարևոր նշանակություն երկրի քաղաքական կյանքում և պետք է, որ թողնեն իրենց ազդեցությունը»:
Նաիրա Զոհրաբյան, ԲՀԿ
«Ես հույս ունեմ, որ ցույցերն անպայմանորեն պետք է փոխեն ինչ-որ բան, այլապես այնտեղ չէին հավաքվի իրենց իրավունքերի համար պայքարող երիտասարդները, այնտեղ չէին լինի այն քաղաքական ուժերը, ովքեր գտնում են, որ ընդունված համակարգը ուղղակիորեն անընդունելի է: Ես չեմ կարծում, որ երկրում միմիայն հանրահավաքներով ու ցույցերով պետք է ինչ-որ բան փոխվի, համակարգված
քաղաքացիական հասարակության, քաղաքական ուժերի և հանրության համակարգված պայքարն է պետք այն մարտահրավերների դեմ, որոնք այսօր կան մեր երկրի առջև: Միայն համակարգված միասնական կոնսոլիդացիան կարող է երկրում ինչ-որ բան փոխել: Ես շատ բարձր եմ գնահատում հունվարի 18-ի հանրահավաքը, քանի որ կրկնեմ՝ այնտեղ միավորված էին իրենց իրավունքների համար պայքարող երիտասարդներ, քաղաքական ուժեր: Բարձր եմ գնահատում այդ հասարական-քաղաքական միավորումը»:
Խոսրով Հարությունյան- ՀՀԿ
Դժվարանում եմ գնահատել: Արդեն ֆոնդերի կառավարիչները գործում են և չեմ կարծում, որ կփոխվի կամ կհետաձգվի:
Ստյոպա Սաֆարյան, Ժառանգություն
«Հանրավաքները նրա համար են, որ բողոք արտահայտեն: Եթե նայենք, թե Հայաստանում քանի՞ խնդիր կա ու քանի՞ հանրահավաք է լինում, ապա մենք պետք է դժգոհություն արտահայտենք, որ այդքան քիչ հանրահավաքներ են լինում: Ես չեմ ուզում ասել հնարավոր է բան փոխի, թե ոչ, քանի որ քաղաքական գործիչը եթեների փոխարեն պետք է ամեն բան անի, որ հասնի նրան ինչին ձգտում է: Որպես քաղաքական ուժի ներկայացուցիչ կարող եմ ասել, որ «Ժառանգությունը» միշտ էլ նախաձեռնում է այն, ինչն ուզում է իրականություն դարձնել՝ իմանալով ռիսկերն ու մարտահրավերները»:
Զրուցեց Արմինե Բրսոյանը
