Քաղաքական վերջին դեպքերից հետո ընդդիմադիր օլիգարխները շտապեցին իրենց դիրքորոշումը հայտնել ՀՀ իշխանությունների նկատմամբ: Երկու օր առաջ Խաչատուր Սուքիասյանը հարցազրույց է տվել Հանրային Հեռուստաընկերությանը:
Ինչպես հիշում ենք Սուքիասյանի, այսպես ասած, քաղաքականությունից դուրսմղումը տեղի ունեցավ 2008թ-ին, երբ վերջինս սատարեց Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, ինչի արդյունքում կորցրեց իր քաղաքական լծակները, այնուհետև 2012թ-ի ԱԺ ընտրությունների ժամանակ Խաչատուր Սուքիասյանի եղբայրը ՝ Սարիբեկ Սուքիասյանը Կենտրոն վարչական շրջանում փորձեց վերադարձնել Սուքիասյանների ընտանիքի քաղաքական կապիտալը՝ առաջադրվելով ԱԺ ընտրություններում: Ընտրական պայքարում, սակայն, հաղթեց Գարեգին Նուշիկյանը՝ ի դեպ, ինչքան էլ տարօրինակ լինի, ԲՀԿ-ի օգնությամբ:
Սարիբեկ Սուքիասյանի ՛՛պարտությունից՛՛ հետո, Խաչատուր Սուքիասյանն ամբողջությամբ անցավ ընդդիմադիր դաշտ և իր տված բոլոր հարցազրույցներում ակտիվ քննադատում էր իշխանություններին և վերջիններիս վարած քաղաքականությունը:
07.05.2013թ-ին Սուքիասյանն իր հարցազրույցներից մեկում ասել է՝
Խաչատուր Սուքիասյան. - Տիգրան Սարգսյանի պես դպրոց, փորձ, այդ կարգի ինստիտուտներում պաշտոն ունեցած մարդ չկա: Շատ լուրջ փորձ ունի այս երկրում: Այս երկրի ամեն մի հատվածից տեղյակ է: Հիմա պարզ է` ճգնաժամի տարիները ընկավ, բայց ինքը բարեփոխիչ է` բոլորս լավ գիտենք, ինքը լավ տիրապետում է:
Հրայր Թամրազյանը. - Այդ դեպքում ինչո՞ւ չի բարեփոխում:
Խաչատուր Սուքիասյան. - Ես կարծում եմ քաղաքական համակարգից է, իր անձից չէ:
Այնուհետև, արդեն 18.09.2014 թ-ին տված հարցազրույցում Խաչատուր Սուքիասյանը ՀՀ տնտեսության զարգացման վերաբերյալ արտահայտում է հետևյալ դիրքորոշումը՝
ՀՀ տնտեսությունը միշտ էլ ճգնաժամի մեջ է, ես չեմ վստահում պաշտոնական թվերին, նրանց ներակայացրած աճերին: Պաշտոնական թվերը նույնպես հուսադրող չեն: Չեն ստեղծվել պայմաններ տնտեսության զարգացման համար: Տեղական արտադրողները վախ ունեն: Մենաշնորհների դեմ պայքարը վատացել է, տեղաշարժ չեմ նկատում:
Նույն հարցազրույցում Սուքիասյանը նշում է, որ տեղաշարժ չի լինի մինչև քաղաքական համակարգի փոփոխություն չլինի: Հիշեցնենք, որ այդ ժամանակ վարչապետ էր արդեն Հովիկ Աբրահամյանը:
Խաչատուր Սուքիասյանը մինչև վերջին օրերը բազմիցս խոսել է քաղաքական համակարգի փոփոխության մասին՝ այն ժամանակ, երբ վարչապետ էր Տիգրան Սարգսյանը, այնուհետև՝ Հովիկ Աբրահամյանը, ինչից կարելի է հետևություն անել, որ քաղաքական համակարգ ասելով Սուքիասյանն ի նկատի ունի ՀՀԿ-ին՝ մասնավորապես Սերժ Սարգսյանին, չէ՞ որ, ըստ նրա խոսքերի ստացվում է, որ Տիգրան Սարգսյանը չի կարողանում ոչինչ փոխել՝ քաղաքական համակարգի պատճառով, Հովիկ Աբրահամյանը՝ նույնպես:
Ինչևէ, Խաչատուր Սուքիասյանն իր երկու օր առաջ տված հարցազրույցում հայտնեց հետևյալ կարծիքը, որ դրական միտումներ է տեսնում ՀՀ տնտեսական բնագավառում:
Սուքիասյանը թվերով հիմնավորեց, որ ներդրումային վիճակը ՀՀ տնտեսությունում գրեթե նախանձելի է, ասելով, որ 2009թ-ին ՀՀ-ի ընդհանուր վարկային պորտֆելը եղել է 712 միլիարդ, այսօր 2 տրիլիոն 120 միլիարդ է՝ պատկերացնո՞ւմ եք ինչ աճ է եղել: Այդ գումարները գնացել են բիզնես նպատակների իրականացման համար:
Խաչատուր Սուքիասյանը հիացմունքով խոսեց գյուղատնտեսության ոլորտում ստեղծված ինստիտուտների մասին, որոնք գյուղացիների հետ պայմանագրեր են կնքում և արտահանում են ապրանքները ՀՀ-ից:
Դրսևորեց չափազանց սիրալիր վերաբերմունք ԵՏՄ-ի նկատմամբ՝ բավականին գործուն խորհուրդ տալով, որ ընդհանուր սահման չունենք՝ չունենք, պետք է համոզենք Վրաստանին ՀՀ-ի համար ավելի նպաստավոր պայմաններ ստեղծի, այլ ոչ թե մտածենք խնդիրների մասին:
Սուքիասյանը համոզված է, որ ՀՀ բիզնես ոլորտում մրցակցություն կա՝ մի քանի ամիս առաջ նա պնդում էր, որ մենաշնորհների դեմ պայքարում առաջընթաց չի տեսնում, բայց այսօր արդեն ՀՀ-ում մենաշնորհ չկա:
Մենք ուրախ ենք, որ ընդդիմությունը վերջապես սկում է առողջ տրամաբանել և գնահատում է իշխանությունների ՛՛դրական՛՛ քայլերը: Ստվերային տնտեսության հետ կապված հարցին Սուքիասյանն ուղղակի պատասխանեց, որ ամենամեծ գործոնը մարդն է, ամեն քաղաքացի պետք է մտածի, որ ինչ-որ մի բանով պետք է զբաղվի՝ այդպես էլ չպատասխանելով ՀՀ-ում ստվեր կա, թե ոչ հարցին:
Սուքիասյանի նման կտրուկ քաղաքական մտածելակերպի փոփոխությունը գուցե պայմանավորված է նրանով, որ նա ընդդիմադիր հարթակում ցանկանում է զբաղեցնել Ծառուկյանի տե՞ղը, սակայն ձևավորել առողջ ընդդիմադիր ճակատ, և մինչև քաղաքական ակտիվ գործունեություն սկսելը իր բուռն համակարա՞նք է հայտնում իշխանությունների, ԵՏՄ-ի ,ՌԴ-ի, վարչապետի և այսպես շարունակ, նկատմամբ:
Ինչևէ, ամեն դեպքում Սուքիասյանի ունեցած քաղաքական և բիզնես փորձը բացի օգուտից այլ վնաս չի կարող տալ Հայաստանին, ուստիև գուցե ավելի լավ լիներ, որ վերջինս դեռ տարիներ առաջ իշխանությունների հետ համագործակցելու որոշում կայացներ:
Սուքիասյանի հեռահար քաղաքական նպատակներին կանդրադառնանք առաջիկա հոդվածներում:
Շարունակելի