Ինչպես հայտնի է Ստալինը ծխամորճ էր ծխում և այն վառում էր շատ հասարակ լուցկիով: Այդ լուցկու մեկ տուփն արժեր մեկ սովետական կոպեկ:
Մի անգամ Ստալինը իր գրասենյակ է հրավիրում Սովետական Միության բոլոր լուցկու գործարանների տնօրեններին և որոշները այդ կարճ հանդիպման համար ստիպված էին եղել անցնել շատ մեծ տարածություն, օրինակ՝ Ուրալից հասնել Կովկաս: Իոսիֆ Վիսսարինովիչը հանդիպման ժամանակ իր պահարանից հանում է մի տուփ լուցկի ու ծխամորճ և փորձում է ծխել, սակայն լուցկին չի վառվում: Մեկ այլ լուցկու տուփ է հանում, փորձում է վառել, կրկին չի վառվում, երրորդ լուցկու հատիկը վառելու ընթացքում կոտրվում է և շատ երկար տանջվելուց հետո է միայն Ստալինին վերջապես հաջողվում ծխել: Այդ ընթացքում լուցկու գործարանների տնօրենները կամաց-կամաց հասկանում են, թե ինչու է Ստալինը նրանց հրավիրել և ինչով կվերջանա այդ հանդիպումը: Ստալինը նայելով նրանց, ասում է . «Ընկեր ղեկավարնե՛ր, հարցեր կա՞ն»: Ոչ մի հարց չկար, նստածները լուռ գլխով հասկացնում են, որ հարցր չունեն,- «եթե հարցեր չկան՝ ազա՛տ եք»,-հավելում է Ստալինը:
Այս հանդիպումից հետո «ձգվեցին » նաև քիմիկոսները, տեխնոլոգները և այլ գիտաշխատողներ: Որոշ ժամանակ անց սովետական լուցկիները դառնում են աշխարհի ամենալավ լուցիկները:
