Վարսակի շիլայի հաճախակի կիրառությունը հանգեցնում է ոսկրային հյուսվածքների քայքայմանը։ Նման եզրակացության է հանգել ավստրալացի գիտնականների խումբը։ Ըստ փորձագետների՝ վարսակի հանդեպ չափազանց մեծ սերը առողջական խնդիրների է հանգեցնում։
Պատճառը վարսակի փաթիլներում առկա ֆիտինաթթուն է։
Թթուն խանգարում է օրգանիզմի կողմից կալցիումի լավ յուրացմանը, որը մշտապես հեռացվում է ոսկորներից եւ աղիքներում պատշաճ մակարդակով չի ներծծվում: Տվյալ դեպքում նույնիսկ տարբեր կենսահավելումներ ընդունելը չի կարող ոչինչ փոխել: Կալցիումի պակասը հանգեցնում է նրան, որ ոսկորները դառնում են ավելի փխրուն եւ կոտրվածքների եւ ճաքերի հակված:
Գիտնականները հավելում են, որ վարսակի շիլան, իհարկե, ունի իր դրական կողմերը. կարգավորում է ստամոքսի, սրտանոթային համակարգի աշխատանքը եւ ամրացնում դիմադրողականությունը: Սակայն երկու շաբաթ օգտագործելուց հետո, պետք է դադար տալ առնվազն 14 օր, որից հետո կրկին կարելի է այն ընդգրկել սննդակարգում: Միայն այդ դեպքում շիլան վնաս չի հասցնի առողջությանը:
Սկզբնաղբյուրը՝ MGnews.ru
