«Մոսկվա» կինոթատրոնի 2-րդ հարկը սովորականից մարդաշատ էր, քանի որ հավաքվել էին արվեստագետներ, թատերական գործիչներ, դերասաններ` շորհավորելու Քրիստ Մանարյանին՝ հեղինակային թվով 2-րդ գրքի շնորհանդեսի կապակցությամբ: www.analitik.am-ը նույնպես միացավ շնորհավորանքներին և հեղինակին մի քանի հարց ուղղեց:
-Պարոն Մանարյան ինչպե՞ս է կոչվում Ձեր նոր գիրքը, և ինչի՞ մասին է այն:
-Գիրքը կոչվում է «Քամելիոնի օրագիրը»: Այն 80-ականների և ներկայիս Երևանի մասին է:
Հերոսը մի տղամարդ է, որը հիշում է իր երիտասարդությունը, անցյալի հետաքրքրիր պահերը: Հիշում է այն աղջկան, ում սիրահարված է եղել,և որը իր կյանքի վրա անջնջելի հետք է թողել:
-Այս գիրքը Ձեր կյանքի որևէ հատվածի նկարագրություն է, թե՞ երևակայական մի պատմություն: Ընթերցողը կգտնի՞ Ձեզ այդ հերոսի մեջ:
-Այն ոճը, որով ես ստեղծագործում եմ, կոչվում է գեղարվեստական փաստավավերագրություն: Այսինքն՝ կա թե՛ ինքնակենսագրություն, թե՛ երևակայություն: Երկուսի խառնուրդն է: Լիարժեք ինքնակենսագրական չէ, բայց ինձ մասնակիորեն կգտնեն հերոսի մեջ: Ես իմ երևակայությունն ու իրականությունը խառնել և ստացել եմ վիպակ, եթե կարդացողը մտածի, թե լիարժեք ինքնակենսագրական է, ապա ոչինչ, խնդիր չէ:
-Ձեր նախորդ գիրքն ինչի՞ մասին էր:
-Իմ առաջին հեղինակային գիրքը, որը լույս էր տեսել 15 տարի առաջ, կազմված էր հեքիաթներից, կրթող էր և նախատեսված երեխաների համար, իսկ այս մեկը հետաքրքիր վիպակ է:
-Իսկ ո՞ր տարիքի ընթերցողի համար է նախատեսված այս գիրքը:
-Դժվարանում եմ ասել, բայց քանի որ հիմա կարծես տենդենց կա ամեն ինչ ըստ տարիքի առանձնացնել, ապա այսպես ասեմ՝ 12 տարեկանից բարձր ընթերցողների համար է: Ուզում եմ նշել, որ շատ դինամիկ եմ գրել, իրադարձություններն արագ են զարգանում, և անկախ տարիքից, հետաքրքրությամբ կկարդան երևի:
Արմինե Բրսոյան
