Դերասան, բեմադրիչ Նարեկ Դուրյան
Իրենը բեմն էր, սա հստակ էր, իսկ թե բեմում ինքը ով կլիներ՝ այլ խնդիր էր: Սա էր Նարեկ Դուրյանի ընտրությունը: Իսկ մինչ այս… Տիեզերագնաց՝ դասական երազանքի փուլ կանցնի, հետո քիմիական նյութերն իրենց հետ պիտի պայթեցնեն մեկ այլ երազանք:
-Քեռիս քիմիական գործարանում էր աշխատում, բերում էր իմ համար կոլբաներ, բաներ, սիրում էի, որ խառնում էի նյութերը, բլթբլթում էր, բան, ես գրում-մրում եմ, մինչեւ մի անգամ պայթեց իմ սենյակը, մաման ամբողջը թափեց եւ քիմիայի իմ ամբողջ սերը էդ կոլբաների հետ գնաց աղբամանը:
Փոքրիկ Նարեկն ու ընկերներն ամենաշատը ամռանն էին սպասում: Իրենց «որսի»՝ ցոգոլագողության ժամանակն էր:
-Դա մեր ամենասիրած բանն էր, ցոգոլ, օ՜, շլոր, թութ, թութը չէինք գողնում, ծառի վրա ուտում էինք, քանի տերերը չէին բռնել:
Նարեկ Դուրյանենց հարեւանությամբ էր ապրում նաեւ Մարտիրոս Սարյանը: Ընտանիքներով մոտ էին: Մտերմությունը մտերմություն, բայց բակի տղաները ստիպում էին ցոգոլ կամ հոն գողանալ նկարչի այգուց: Գնում էր ու անընդհատ բռնվում, խայտառակ էր լինում:
-Ես ծառի վրա էի: Նայեցի ներքեւ տեսա վարպետը, նայեց, ասաց՝ այ տղա, էլի դո՞ւ: Ասաց՝ իջի: Իջա: Ասաց՝ էդ ցոգոլներից մի երկու հատ տուր ու փախի, քանի կնիկս չի եկել: Ու ես փախա… Կանացի կազմը դաստիարակչական էր, էլի, զանգում էին մամային, մամաս էլ իր հերթին ծեծում էր ինձ:
Ընտանիքի միակ երեխան է եղել Նարեկ Դուրյանը: Մի կողմից մինչեւ հիմա միակ երեխայի էգոիզմը խոսում է, մյուս կողմից դեռ լիարժեք պատասխանը չի գտել՝ գո՞հ է արդյոք, որ մենակ է, թե՝ չէ: Միակը լինելը, սակայն, ոչ մի արտոնություն չի տվել ապագա դերասանին:
-Չէ՜, չէ՜, չէ՜: Ես շատ դաժան, չակերտների մեջ մանկություն եմ ունեցել: Հայրս ինձ չէր ծեծում, այ ականջիս տակից էր քաշում: Բռնում էր, քաշում տանում էր, ես պիտի վազեի գնայի անկյուն: Ինքը գերմանական դպրոցում է սովորել, իրեն գերմանացիներն էդպես են արել: Եվ դա ինքը սովորել էր, իմ վրա էր անում: Մայրս վրացահայ է, ո՜ւ: Քանի փայտ է վրաս կոտրել:
Նարեկ Դուրյանը չսովորող երեխա է եղել, բայց որ առարկան սիրում էր, պրպտում, հետքրքրվում, տարբեր տեղերից գրքեր էր ճարում, որ լիարժեք տիրապետեր նյութին: Ամենաշատ ֆիզիկա չէր սիրում:
-Ես մինչեւ կյանքիս վերջ չհասկացա իմ ինչին է պետք, եթե քարը գցեմ ինչ ուժ է իր վրա ազդում եւ այլն:
Նարեկ Դուրյանի մանկությունն իր հետ է, իր մեջ, իրենց բակում, արդեն տարիքն առած ընկերների մեջ, այն հին ու իսկական Երեւանում:
Զանի Հարոյան
